معنی پشت شکستن در لغت نامه دهخدا

نهایت درجه متأثر شدن (در غمی یا در پیش آمد بدی). ضعیف و ناتوان ساختن. ناامید و دل شکسته کردن: ’اوکار چون بیفتاد خروش بزرگ از لشکر مخالفان برآمد که مردی سخت بزرگ بود وی را قومش بربودند و ببردند و پشت علی تکینیان بشکستند. (تاریخ بیهقی چ فیاض ص 466)

معنی پشت شکستن در فرهنگ لغت هوشیار

نهایت درجه متاثر شدن (در غمی یا در پیش آمدی)، نا امید و دل شکسته کردن ضعیف و ناتوان ساختن

معنی پشت شکستن - جستجوی لغت در جدول جو

پشت شکستن

لغت نامه دهخدا

پشت شکستن

فرهنگ لغت هوشیار

چشم شکستن

(رِ کَ / کِ دَ)

مرادف چشم سپید شدن. (از آنندراج). رجوع به چشم سپید شدن شود

لغت نامه دهخدا

بت شکستن

(مَ زَ / مَ زِ)

کسرالاصنام. شکستن بتها:
دگر به روی کسم دیده بر نمی باشد
خلیل من همه بتهای آزری بشکست.
حافظ.

لغت نامه دهخدا

شب شکستن

(خُ دَ)

شب به سر بردن. مبیت. (مجموعۀ مترادفات ص 221). به سر شدن و به سر کردن شب. (بهار عجم) :
شب شکستن بهر شبگیر است اندر زلف تو
شب شکست و هیچ دل را زهرۀ شبگیر نیست.
رکنای مسیح

لغت نامه دهخدا